Słowo Rektora Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II (…)
W tym roku Święta Wielkanocne przeżywamy (…) w czasie naznaczonym epidemią. (…) Odczuwamy (…) kruchość naszego losu. Wielu cierpi i umiera w samotności (…) Oczekujemy (…) jak nigdy wcześniej upragnionej łaski Bożego miłosierdzia (…)
Siostry i Bracia (…) Zmartwychwstanie Chrystusa jest (…) centralnym wydarzeniem w historii ludzkości. Przynosi ono (…) (światu) odpowiedź na pytanie o sens ludzkiego życia, cierpienia i przemijania. (Ten jednak ) (…) na różne sposoby próbuje usunąć Boga z ludzkiego życia, (…) ze sfery publicznej, a nawet głosi Jego śmierć (…) W tym roku w sposób szczególny wspominamy dwóch niezwykłych posłańców Dobrej Nowiny, którzy (…) wzywali swój naród do odwagi w wyznawaniu wiary: (…) – św. Jana Pawła II i (…) kard. Stefana Wyszyńskiego. (…) Obydwaj (…) nauczali odważnie (…) że każdy człowiek ma godność dziecka Bożego, że jest członkiem wspólnoty Kościoła, ale zarazem jest dzieckiem swego narodu, który trwa i rozwija się w oparciu o własną kulturę, język, tradycję, historię i religię.(…) Prymas Wyszyński (…) definiował (naród) jako wspólnotę kulturową związaną z chrześcijaństwem. (…)Wypowiedział znamienne słowa: „Kocham Ojczyznę więcej niż własne serce i wszystko, co czynię dla Kościoła, czynię dla niej”. (…) Stając w obronie godności każdego człowieka, zawsze czuł się synem polskiej ziemi i zabiegał o dobro swojego kraju. (…) Dążąc do wzmocnienia więzi narodu jako wspólnoty, przypominał o jego chrześcijańskich korzeniach i roli Kościoła, (…) (który zawsze stawał) w obronie Ewangelii, (…) kultury religijnej, (…) ładu moralnego, wolności człowieka i chrześcijańskiej moralności (…) Prymas (Wyszyński) przywiązywał ogromną wagę do wychowania (…) w duchu patriotycznym (…) Uważał, że: „Naród bez dziejów to naród tragiczny”. (…) „Naród, który odcina się od historii, który się jej wstydzi, (…) skazuje się dobrowolnie na śmierć, podcina korzenie własnego istnienia”(…) Kard. Wyszyński zabiegał też o pokojowe rozwiązywanie konfliktów. Świadomy napięć społecznych i politycznych (…) nie bez bólu pisał: „Jakże może istnieć prawdziwy i trwały pokój, jeśli dzieci jednego narodu, (…) dla wygody osobistej oddają się kłótniom i sporom”.
(Siostry i Bracia, jako) Spadkobiercy (…) dziedzictwa (…) z wdzięcznością (wspominamy, iż) (…) doświadczyliśmy tej łaski, że historię naszej (uczelni) współtworzyli (…) świadkowie wiary, przewodnicy narodu: Jan Paweł II, i (…) Kard. Stefan Wyszyński. (…). Bez tych dwóch (…) postaci nie byłoby nie tylko niepodległej Polski, ale także przestrzeni prawdy i wolności, dzięki której nasz uniwersytet może dziś realizować swoją misję. Tym bardziej więc, (…) chcemy nadal współtworzyć kulturę chrześcijańską, która stoi na straży godności człowieka, która chroniła i chroni przed różnymi formami zniewolenia (…).
Drodzy Przyjaciele naszej uczelni. Ostatnie dni to trudny okres dla nas wszystkich (…) Nasza Ojczyzna zmaga się z pandemią. W tym czasie szczególnie potrzebujemy męstwa i odpowiedzialności, ofiarnego i wrażliwego bycia dla innych, wzajemnej życzliwości i solidarności. (…) W duchu chrześcijańskiej nadziei i wiary (…) składam wielkanocne życzenia pokoju płynącego od (…) Chrystusa, który zwyciężył śmierć i wszystkie ciemne moce (…) Wyrażam (…) podziękowania za wszelkie formy wsparcia. „Nadzieja nasza w Zmartwychwstałym, radością naszą Jego chwała.” (…) (podpisał) Rektor KUL Jana Pawła II – ks. prof. dr hab. Antoni Dębiński
Pełny tekst listu z oficjalnej strony KUL